تجربه برجام را داریم لذا نباید از یک سوراخ دوبار گزیده شویم/ اگر آمریکا مشکل‌گشا بود مشکلات خودش را حل می‌کرد
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۰۰۱۰۷
محمدحسن آصفری گفت: یک بار تمام تخم‌مرغ‌هایمان را در سبد برجام گذاشتیم و نباید یکبار دیگر ما از این سوراخ گزیده شویم.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، محمدحسن آصفری نائب‌رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار یزدرسا گفت: متأسفانه عده‌ای در دولت تصور می‌کنند مشکلات کشور با رابطه و مذاکره با آمریکا حل می‌شود و این نگاه مثل این است که کسی دهانش را باز کند و منتظر باشد برایش روزی برسد در حالی که برای گرفتن روزی باید همت و تلاش کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: ما تا زمانی که توانمندی‌های خودمان را بالا نبریم و در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، نظامی به استقلال و خودکفایی کامل نرسیم، نمی‌توانیم سهم خودمان را در دنیای بین‌الملل به دست بیاوریم.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس اظهار داشت: ما زمانی توانستیم با غربی‌ها و آمریکایی‌ها در جریان برجام مذاکره کنیم که طرف مقابل به توانمندی ما پی برد و متوجه شد که جمهوری‌اسلامی ایران در موضوع هسته‌ای و موشکی توانمند است و این تواتنمندی ما است که طرف مقابل را ناچار کرد که بیاید با ما مذاکره و گفتگو کند.
آصفری خاطرنشان کرد: یقینا اگر ما در عرصه بین‌الملل حرفی برای گفتن نداشتیم و اگر در جبهه مقاومت نفوذ و جایگاه نداشتیم و اگر توانمندی‌های ما در برد موشک‌ها و در زمینه انرژی هسته‌ای نبود، طرف مقابل هیچ‌گاه حاضر به گفتگو و مذاکره با ما نمی‌شد.
اگر آمریکا مشکل‌گشا بود مشکلات خودش را حل می‌کرد
وی عنوان کرد: متأسفانه امروز در دولت جریانی وجود دارد که دست روی دست گذاشته و دنبال چاره‌اندیشی برای حل مشکلات کشور نیست، بلکه خواسته یا ناخواسته دست از کار کشیده و فکر می‌کند که آمریکا راه‌حل مشکلات کشور ما است و می‌تواند مشکلات ما را حل کند در حالی که اگر آمریکا می‌توانست مشکلی را حل کند اول مشکلات داخلی خودش را حل می‌کرد.
نائب‌رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس یادآور شد: امروز حدود 46 میلیون نفر از مردم آمریکا نیازمند سبدهای حمایتی هستند و اگر این سیدهای حمایتی به آنها داده نشود، معلوم نیست چه بر سرشان بیاید لذا امریکا واقعا اگر قادر بود مشکلی را حل کند اول مشکل خودش را حل می‌کرد؛ این در حالی است که امروز آمریکا برای پیاده کردن سیاست‌های خودش در منطقه غرب آسیا، نیاز به رابطه با جمهوری اسلامی ایران دارد.
آصفری تأکید کرد: موضوع گرانی مرغ، تخم‌مرغ، برنج و دیگر اقلام، هیچ ربطی به آمریکا و تحریم‌های خارجی ندارد که برخی فکر می‌کنند با رابطه با آمریکا قیمت مرغ یا تخم‌مرغ پایین می‌آید؛ بلکه این‌ها ناشی از بی‌تدبیری و بی‌برنامگی است که در داخل کشور وجود دارد.
وی تصریح کرد: اگر مدیران اجرایی و مسئولین تصمیم‌گیر ما در حوزه اقتصادی بنشینند روی توانمندی‌های خودمان برنامه‌ریزی کنند مشکلات اقتصادی کشور حل می‌شود و مذاکره با آمریکا موضوعیتی ندارد.
نائب‌رئیس کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس اضافه کرد: اما اگر نگاه ما به آمریکا باشد که مثلا آنها بیاند مشکلات ما را حل کنند مطمئنا چنین چیزی شدنی نیست، لذا امروز تأکید رهبر معظم انقلاب هم بر این مهم است که به جای اینکه وقت‌مان را بگذاریم برای اینکه امریکا به ما چراغ سبز نشان بدهد این وقت را برای حل مشکلات کشور بگذاریم.
آصفری ادامه داد: به جای وفت تلف کردن و منتظر آمریکا ماندن باید حمایت از سرمایه‌گذاری داخلی و تولید داخلی و ارتباط و توسعه سطح روابط بین‌الملل با کشورهای همسایه در دستور کار باشد.
وی بیان کرد: یک بار تمام تخم‌مرغ‌هایمان را در سبد برجام گذاشتیم و خروجی آن قاشق خالی بود که آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها به ما دادند، لذا نباید یکبار دیگر ما از این سوراخ گزیده شویم.
آصفری با بیان اینکه اول باید توانمندی داخلی خودمان بالا ببریم تا بتوانیم پشت میز مذاکره قدرت چانه‌زنی داشته باشیم، اظهار داشت: تا زمانی که آمریکایی‌ها به برجام برنگردند و تحریم‌هایی که علیه ما داشتند را برندارند و تا زمانی که خسارتی که در این پنج سال به واسطه معطل ماندن در برجام به ایران وارد کردند را جبران نکنند، سخن گفتن از مذاکره غیرعاقلانه است.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس خودش را حل مشکلات کشور تخم مرغ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۰۰۱۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تهاجم زمینی به رفح یا توافق/ در میز آتش‌بس چه می‌گذرد؟
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- مریم خرمائی: تانک‌های اسرائیلی با عبور از گذرگاه رفح راه خود را به داخل جنوبی‌ترین منطقه غزه در همسایگی نوار مرزی مصر باز می‌کنند.
باز شدن مسیر آنها به داخل این منطقه که به‌گونه‌ای خط قرمز ملت‌های مسلمان و چه‌بسا جامعه جهانی در مقابل رفتار لجام‌گسیخته اسرائیل تلقی می‌شود، به دنبال حملات هوایی گسترده‌ای صورت می‌گیرد که از شب گذشته علیه غیرنظامیان رفح آغاز شد.
اسرائیل از آغاز عملیات رفح خبر داده یا به عبارت بهتر می‌گوید «حملات هدفمند» را آغاز کرده است.
آمریکا هم به‌نوبه خود، گرفتار در نقش‌های متضاد «حامی اسرائیل» و «میانجی آتش‌بس غزه»، با گفتن این جمله که «حمله تازه اسرائیل به رفح عملیات نظامی بزرگی نیست»، می‌کوشد تا از تبعات منفی بار اضافه‌ای که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بر میز مذاکره مصر تحمیل کرده است، بکاهد.
برای همین است که وقتی ارتش رژیم اسرائیل مدعی می‌شود که گذرگاه مرزی رفح را به‌طور کامل به کنترل خود درآورده و هم‌اکنون در حال «پاک‌سازی گسترده» منطقه است، کاخ سفید می‌گوید که تمرکز خود را بر پیشگیری از شکل‌گیری یک عملیات بزرگ در این منطقه خواهد گذاشت.
در قاهره اما، میز مذاکره همچنان برقرار است. حماس بعد از اعلام موافقت با طرح پیشنهادی قطر و مصر برای برقراری آتش‌بس غزه، صبح امروز سه‌شنبه، بار دیگر هیئت دیپلماتیک خود را راهی پایتخت مصر کرد.
پارادوکس جنگ و دیپلماسی
برای حماس، ایدئال «خاتمه جنگ» است. اما پای میز مذاکره، چانه‌زنی‌ها روی «توقف با چشم‌انداز تمدید» متمرکز شده تا از موضع تل‌آویو مبنی بر اینکه «فقط جنگ را تعلیق می‌کنم» ابهام‌زدایی شودآن طرف میز مذاکرات غیرمستقیم، قرار است هیئتی از اسرائیل بنشیند. پارادوکسی قابل‌تأمل ازآنچه در میدان جنگ و صحنه دیپلماسی می‌گذرد.
عملیات زمینی به‌اصطلاح محدود در رفح به این بهانه آغاز شده که «آتش‌بس مورد تأیید حماس مبتنی بر نسخه‌ای تعدیل‌شده از پیشنهاد مصر است و تعهداتی را متوجه اسرائیل می‌کند که هرگز موردقبول تل‌آویو واقع نخواهد شد.»
در دور قبلی مذاکره که شنبه به پایان رسید، هیئت اسرائیلی حضور نداشت چراکه نتانیاهو (بی‌بی) گفته بود که اعزام تیم مذاکره‌کننده‌اش مشروط به پیشرفت در گفتگو‌ها است.
اکنون، دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرده «باآنکه پیشنهاد‌های حماس با شرایط اسرائیل فاصله دارد، تل‌آویو تصمیم به ارسال هیئتی برای بررسی احتمال رسیدن به توافق طبق شرایط قابل‌قبول برای اسرائیل گرفته است».
این یعنی، به‌رغم چنگ و دندان نشان دادن در میدان نبرد هوایی و جنگ زمینی، باب گفتگو همچنان باز است.
اختلاف سر چیست؟
تا قبل از اعلام موافقت مقاومت فلسطین با نسخه پیشنهادی مصر، بهانه نتانیاهو برای لشکرکشی به رفح، این بود که حماس به آتش‌بس تن نمی‌دهد. اکنون، با قبول آتش‌بس از سوی حماس، توپ به زمین اسرائیل افتاده و توجیهات قبلی رژیم خریداری ندارد یا دست‌کم هزاران اسرائیلی‌ای که شب گذشته خیابان‌های تل‌آویو را مسدود کردند تا بی‌بی را برای قبول آتش‌بس تحت‌فشار بگذارند، خریدار بهانه‌های او نیستند. آنها جز به رفتن نتانیاهو و بازگشت اسرای صهیونیست راضی نمی‌شوند.
«آمریکا» علاوه بر حامی اسرائیل و میانجی مذاکره، به یک کلیدواژه مهم در گفتگو‌های صلح غزه تبدیل شده استاینکه چه چیز در نسخه آتش‌بس تعدیل‌شده مصر، به مذاق اسرائیل خوش نیامده، دقیقاً مشخص نیست. اما ظاهراً پای بندی در میان است که به‌موجب آن، حماس تضمین‌هایی را می‌گیرد مبنی بر اینکه شرایط دوباره به قبل از دوره آتش‌بس بازنمی‌گردد.
برای حماس، ایدئال «خاتمه جنگ» است. اما پای میز مذاکره، چانه‌زنی‌ها روی «توقف با چشم‌انداز تمدید» متمرکز شده تا از موضع تل‌آویو مبنی بر اینکه «فقط جنگ را تعلیق می‌کنم» ابهام‌زدایی شود.
اسم آن کشوری که قرار است تضمین بدهد، آشکارا به میان نمی‌آید. اما به‌احتمال‌زیاد، صحبت از آمریکا است. «آمریکا» علاوه بر حامی اسرائیل و میانجی مذاکره، به یک کلیدواژه مهم در گفتگو‌های صلح غزه تبدیل شده است آن‌چنان‌که به‌دفعات از حماس و حتی ایران به‌عنوان اصلی‌ترین هماهنگ‌کننده محور مقاومت شنیده‌ایم که «اگر آمریکا بخواهد، می‌تواند» به اسرائیل فشار بیاورد.
چندی پیش، شبکه سعودی «الشرق» گفته بود «توافق آتش‌بس در غزه پس‌ازآنکه آمریکا ضمانت‌های لازم را برای اجرای آن ارائه کرد، قریب‌الوقوع شده است».
وسواس ذهنی و حقیقت ثابت
اکنون سؤال این است که «آیا، اسرائیل به آنچه آمریکا ضمانت کرده تن می‌دهد؟»
پاسخ به این سؤال، با توجه به رابطه دیرینه «تل‌آویو-واشینگتن» می‌توانست به‌سادگی گفتن «بله» باشد. اما جنگ غزه گره‌های کوری را به این رابطه افزوده که دست‌کم تا الآن با دیپلماسی باز نشده است. وزاری تندروی کابینه، بی‌بی را تهدید کرده‌اند که اگر به «خاتمه جنگ» راضی شود، استعفا می‌دهند. بدون وزرا، کابینه فرومی‌پاشد، انتخابات زودهنگام برگزار می‌شود و کسی نخست‌وزیری دوباره نتانیاهو را نمی‌خواهد.
اگر او تهاجمی تمام‌عیار را علیه رفح آغاز کند، باز هم بعد از پایان عملیات باید کنار برود؛ چراکه بعید است حتی یکی از اسرای صهیونیست را زنده ازآنجا خارج کند. اکنون مردی که به‌هرحال باید صندلی نخست‌وزیری اسرائیل را خالی کند با یک وسواس ذهنی دست‌به‌گریبان است: «به قیمت کشته شدن اسرای صهیونیست و پذیرفتن انگ جنایت‌کار جنگی بابت کشتن بی‌رویه ساکنان رفح، حماس را ریشه‌کن کند یا نه»؟
اعزام هیئت اسرائیلی برای مذاکره با حماس، یعنی نتانیاهو تا ریشه‌کن کردن مقاومت فاصله زیادی داردبا این درگیری ذهنی است که نتانیاهو با توپی که حالا در زمین اسرائیل است، بازی می‌کند و بلاتکلیف است که باز هم مثل سابق آن را به وزرای افراطی کابینه پاس دهد یا به آمریکا که می‌کوشد بین هویت چندگانه «حامی صهیونیسم»، «میانجی مذاکره» و «ضامن آتش‌بس» تعادل خود را گم نکند.
در آن‌سوی میز مذاکره اما، فارغ از وسواس ذهنی نتانیاهو برای تیشه زدن به ریشه مقاومت فلسطین، حماس یک حقیقت ثابت است و فارغ از واسطه‌های قطری، مصری و آمریکایی، هیئت اسرائیلی به قاهره می‌رود تا با هیئت حماس مذاکره کند.
شاید وقت آن رسیده که بی‌بی هم مانند شرکای آمریکایی، چشم خود را به روی این حقیقت ثابت باز کند و شکست را بپذیرد.
یک نشانه از باز شدن چشم آمریکا به روی حقیقت حماس، تن دادن واشینگتن به مصالحه احتمالی «فتح» و حماس با وساطت روسیه و چین است. تأییدی ضمنی بر وجاهت مطالبه دیرینه حماس برای تبدیل‌شدن به یک جریان سیاسی مشروع در آینده فلسطین (اینجا منظور مشروعیت بین‌المللی است).
آتش‌بس غزه برای همه طرف‌ها یک فرصت توأم با تهدید است. حماس تجدیدقوا می‌کند، آمریکا به پروژه‌های انتخابات ریاست‌جمهوری و عادی‌سازی بازمی‌گردد و اسرائیل موج ضدصهیونیسم جهانی را مهار می‌کند. اما صحبت از این تهدید‌ها و فرصت‌ها بماند برای فردای پس از آتش‌بس احتمالی.
انتهای پیام/
مریم خرمائی
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند